Friday, August 31, 2012

Good Morning - 130


Thursday, August 30, 2012

అనారోగ్యం వారికి పడక ఆసరా

మీ ఇంట్లో వృద్ధులు కానీ, అనారోగ్యముతో బాధపడుతున్నవారు గానీ ఉంటే, వారికి ఒక చక్కని పడక ఎలా ఉండాలో ఇప్పుడు మీకు తెలియచేస్తాను.

వారు అనారోగ్యముతో ఉన్నప్పుడు వారికి తిన్నగా ఉండే పడక అంత సౌకర్యముగా అనిపించదు. మందులు మ్రింగాలన్నా, టీవీ చూడాలన్నా, లాప్ టాప్ వాడాలన్నా, ఏవైనా పళ్ళ రసాలు, నీళ్ళూ త్రాగాలన్నా, ఆహారం తీసుకోవాలనుకున్నా, పరామర్శించటానికి ఎవరైనా వస్తే వారిని చూస్తూ మాట్లాడటానికి.. కాస్తంత ఇబ్బందిగానే ఉంటుంది. ఇప్పుడు ఆ ఇబ్బందులు ఎలా తొలగించుకోవాలో చెబుతున్నాను.

ఇది నేను స్వయానా ఇలాంటి బాధ తాత్కాలికముగా ఒకసారి అనుభవించాను. అప్పుడే ఈ ఆలోచన వచ్చింది. ఆచరణలో పెట్టేశాను. చాలారోజులు పట్టే ఆ నొప్పులు కొద్ది రోజుల్లో తగ్గించుకున్నాను. చాలా బాగా పని జరిగింది. ఎవరైనా వయోవృద్ధులు అనారోగ్యముగా ఉన్నవారికి ఇలా చేసి ఇవ్వండి. చాలా ఉపయోగకరముగా ఉంటుంది. ఇంకోరకముగా చెప్పాలీ అంటే - పెద్దవారికి, జబ్బు పడ్డవారికీ నావైపు నుండి ఇచ్చే ఒక చిరు కానుక ఆనుకోవాలి.

ఇదిగో.. ఇలా. తయారీ విధానం: 

* ముందుగా 18 mm ప్లై వుడ్ తో, మధ్యలో మడవటానికి వీలుగా - హింజీస్ సహాయాన ఒక షీట్ పెద్దవారు పరుండే మంచం సైజులో చేయించాలి. 

* ఒక షీట్ కొని, రెండున్నర అడుగుల దూరములో అడ్డముగా కోసి, హింజీస్ (మడత బందు) సహాయాన కలపాలి. 


* ఇది చెయ్యటానికి అరగంట కన్నా ఎక్కువ సమయం పట్టదు. 

* అంత స్కిల్ / నైపుణ్యం పనివారు కూడా ఏమీ అవసరం లేదు. 

* రెండు ముక్కలుగా ఆ షాప్ వాడు కోసిస్తే, రంధ్రాలు చేసి, స్క్రూల సహాయాన, హింజీస్ ని ఒక స్క్రూ డ్రైవర్ ని వాడి, మీరూ తయారు చెయ్యగలరు. 

* అంతా పర్వావరణ అనుకూలమైనది. 

వాడకం : 

* మంచము మీద ఉన్న కాయర్ (మాట్రేస్) ని తీసేసి గానీ, లేదా కాయర్ మీదే గానీ ఇది పెట్టేసుకొని, దాని మీద దుప్పటి వేసుకొని, హాయిగా వాడుకోవచ్చును. 
* హింజీస్ వంటికి నొక్కుకోకుండా ఉండేందుకై లావాటి దుప్పటి గానీ, అంగుళం మందాన ఉన్న కుషన్ వాడితే సరి.

* తల వైపు ఎంత ఎత్తు ఉండాలో, అంత ఎత్తు రావటానికి ఆ భాగములో దిండ్లు గానీ, బట్టలు గానీ పెడితే సరిపోతుంది.

* ఇది అవసరం లేనప్పుడు ఎక్కడ పెట్టాలో, ఇంత జాగా కావాలా అని ఆలోచించాల్సిన అవసరం కూడా లేదు. ఈ సమస్యకి సమాధానం కూడా చాలా సింపుల్. మనం పడుకునే మంచం మీద మాట్రేస్ క్రింద పెట్టేసి, పైన మాట్రేస్ వేసుకొని దాచేయ్యవచ్చును. సో, ఈజీగా ఉంది కదూ.. మొత్తానికి మంచం మీదే ఉంటుంది. అవసరం అనుకున్నప్పుడు పైకి వస్తుంది. అవసరం లేనప్పుడు లోపల ఉండిపోతుంది.

* మొత్తానికే ఇది అవసరం లేనప్పుడు ఆ ప్లై వుడ్ తో ఏదైనా డబ్బా, టేబుల్ కానీ, ఫర్నీచర్ గానీ చేయించుకోవచ్చును.

ఉపయోగాలు : 

* వృద్ధులకి అనుకూలముగా ఉంటుంది. 

* పర్యావరణ అనుకూలమైనది. 

* అవసరమైనప్పుడు హాయిగా వాడుకోవచ్చును. 

* తోడు మనిషి అవసరం ఎక్కువగా అవసరం ఉండదు. మంచం మీద ఉన్నవారు కాసింత వెసులుబాటుగా తమ పనులని తాముగా చేసుకుంటారు. 

* ముందున్న టీవీని కంటికి శ్రమ లేకుండా చూడగలుగుతారు. 

* ఆహారాన్ని తేలికగా తీసుకుంటారు. ఇలా కొంత యాంగిల్లో దేహాన్ని లేపుతారు కాబట్టి, ఆ భంగిమలో ఆహారాన్ని తేలికగా మింగ గలరు.

* నీళ్ళు, పళ్ళ రసాలు తేలికగా త్రాగగలుగుతారు.

* మందు గోలీలు సులభముగా వారంతట వారు వేసుకోగలుగుతారు.

* పరామర్శించటానికి వచ్చినవారితో - వారిని ఇబ్బంది లేకుండా చూస్తూ, వారితో సంభాషించ గలుగుతారు.

* వారంతట వారుగా మంచం దిగటానికి ఇది ఎంతగానో ఉపయోగపడుతుంది.

* దమ్ము, ఆయాసం, ఆస్తమా, బ్రాంకోటిస్ Bronchitis లాంటి ఊపిరితిత్తుల వ్యాధులతో ఇబ్బంది పడుతున్నవారికి ఇది మరెంతో ఉపయోగకరం. శ్వాస తేలికగా తీసుకోగలుగుతారు.

* కంటికి శ్రమ లేకుండా అన్నింటినీ తేలికగా చూడగలుతారు.

వెన్నముకకి మంచి సపోర్ట్ ని ఇస్తుంది.

ఇది వాడినపుడు మాట్లాడటానికి ఈజీగా ఉంటుంది. అలా బెండ్ చేసుకొని, ఖాళీ సమయాల్లో కూడా విశ్రాంతి తీసుకోవచ్చును.

* ఇది అవసరం లేనప్పుడు - తిన్నగా చేసేసి, దాని మీద పరుపు వేసుకొని, హాయిగా పడుకోవటమే.

ఇంకా దీనికి ఇంకా కొన్ని హంగులు ఏర్పరచవచ్చును. కానీ చాలా పెద్దగా అవుతుంది. ఇంకా తక్కువ ఖర్చులోనే మరింత సౌకర్యముగా మార్చుకోనవచ్చును. ఆ విషయాలు తరవాత మాట్లాడుకుందాం. 

Tuesday, August 28, 2012

నూనె బాటిల్

మొన్న అనుకోకుండా ప్లాస్టిక్ సామానుల కొట్టుకి వెళ్లాను. అక్కడ ప్లాస్టిక్ కంటైనర్ కోసం వెళ్ళిన నాకు, ఒక వస్తువు చాలా ఆకర్షించింది. భలేగా ఉందే అనుకున్నాను.. చాలా ఉపయోగకర వస్తువు అని అనుకున్నాను. వాటిల్లో నాలుగు సైజులు ఉన్నాయి. కాస్త మీడియం సైజులోనిది కొని (45 రూపాయలు) తెచ్చేసుకున్నాను. ఇందులో 600 - 700 మీ.లీ. నూనె పడుతుంది.



వంటకి వాడే నూనె పాత్ర ఇది. మంచి గట్టి పారదర్శకమైన ప్లాస్టిక్ తో చేయబడి, లోన నూనె పోయుటకు వీలుగా ఉన్నది. దీనిలో నూనె పోస్తే నూనె ఎంతవరకు పోశామో చక్కగా కనిపిస్తుంది. అలాగే ఒకరోజులో ఎంత నూనె వాడామో తేలికగా తెలుసుకోవచ్చును. 

పైన ఒక స్టీల్ పైప్ ఉండి, దానికో మూత కూడా ఉంది. ఆ మూతని తెరచి, ఆ పైప్ గుండా నూనెని వంటల్లోకి వంపుకోవచ్చును. ఈ పైప్ కాసింత సన్నగా ఉండటం మూలాన, ఎంతగా నూనె వంపుకోవాలో అంతే నూనెని వంటల్లోకి తీసుకోవచ్చును. 

ఇంతకు ముందు ఒక నూనె క్యాన్ లోనుండి ఒక పెద్ద వంపు తిరిగిన గరిట సహాయాన నూనెని వంటల్లోకి తీసుకొనేవారు. అది అయిపోయాక, జిడ్డుగా అనిపిస్తే, ఆ పాత్రని సబ్బుతో తోమి కడిగేసుకునేవారు. ఇప్పుడు ఆ బాధ ఏమీ లేదు. కావలసిన గిన్నెలోకి నూనెని వంపుకున్నాక , ఆ స్టీల్ గొట్టం వద్ద చివరగా మిగిలిన నూనెని తుడుస్తే సరి. 

కూరలు చేసేటప్పుడు, తాలింపు చెయ్యటానికీ, దోశలు వేసేటప్పుడు అంచున నూనె వేయాలనుకున్నప్పుడు, దేవుని గూటిలోని దీపాల చెమ్మలలో నూనె పోయాలనుకున్నప్పుడు.. ఇది చక్కని అపూర్వమైన సాధనం. 

ఆ స్టీల్ పైప్ వెనకాల, అవతలి అంచున ఒక చిన్న రంధ్రం ఉంటుంది. ఫోటోలో ఒక చిన్న మచ్చలా కనిపిస్తున్నది. అది నూనె పాత్రలలోనికి తీసుకొనేటప్పుడు - ఎయిర్ లాక్ కాకుండా ఉండేందుకై ఏర్పరిచిన చిన్న రంధ్రం. ఈ బాటిల్ ని వంపేటప్పుడు ఈ రంధ్రం వరకూ నూనె రాకుండా జాగ్రత్త తీసుకుంటే సరి. లేకుంటే అందులోంచి నూనె కారి, ఆ బాటిల్.. తరవాత మీ వంటింటి గట్టు, ఆ తరవాత మీచేతులకి జిడ్డు.. చివరిగా మీకు శుభ్రపరిచే శ్రమ తప్పదు. ఈ జాగ్రత్త మరచిపోకండి. 

Monday, August 27, 2012

Friday, August 24, 2012

అంకుల్! ఒక్కసారి మా డాడీకి..

మొన్న నేను ఒక కార్పోరేట్ స్కూల్ కి వెళ్లాను. అక్కడ ఒక అమ్మాయి ఏడుస్తూ నిలబడింది. నేను యధాలాపముగా ఆ అమ్మాయి కేసి చూశాను. ఆ అమ్మాయి నావైపు చూస్తూ, దీనముగా "అంకుల్! అంకుల్.. ఒకసారి మీ ఫోన్ ఇస్తారా.. మా డాడీకి ఫోన్ చేసుకోవాలి. చాలా అర్జంట్. ప్లీజ్.. మీ కాళ్ళు పట్టుకుంటాను.." అని ఏడుస్తూ అడుగుతున్నది. సెక్యూరిటీ వాళ్ళని చూసి, దూరముగా నిలబడే లో గొంతుకతో మాట్లాడుతున్నది.

నాకు చాలా జాలి కలిగింది. " ఏమిటీ! ఇంతలా ఆ అమ్మాయి ఏడిస్తే - కనీసం పేరంట్స్ కి ఫోన్ చేసి, మాట్లాడించ వచ్చును కదా..ఈ స్కూల్ వాళ్ళు.. " అని అనుకున్నాను. అక్కడ ఉన్న స్కూల్ రిసెప్షన్ సిబ్బంది - స్కూల్ ఫోన్ ఉన్నా వాళ్ళు ఆ అమ్మాయిని ఫోన్ మాట్లాడించటానికి అనుమతించటం లేదు. సెక్యూరిటీ వాళ్ళు కూడా అలాగే ఉన్నారు. "ఏమిటీ ఇలా..? ఎందుకలా..?" అని సెక్యూరిటీ వాళ్ళని అడిగాను.

"సార్!.. ఆ అమ్మాయి రోజూ అలాగే చేస్తుంది. ఏదో ఒకరోజు, అత్యవసరము అంటే ఏదో అనుకుందాం.. కాని, రోజూ ఏదో ఒక కారణం చెప్పి, అలా ఏడుస్తూ, వచ్చిన పేరంట్స్ వద్ద ఫోన్ తీసుకొని చేస్తుంటుంది. ఒకరోజు బుక్స్ లేవనో, పెన్స్ లేవనో, కడుపు నొప్పి అనో.. ఇలా ఏదో ఒక కారణం చెబుతుంది. ఇక్కడి వాళ్ళకి ఆ అమ్మాయి సంగతి తెలుసు.. ఆ పేరంట్స్ ఇక్కడే సిటీలో ఉంటారు.. దయచేసి మీరు మాత్రం ఫోన్ ఇవ్వకండి.." అన్నారు.

"ఓహ్!.. నిజమా!" అన్నట్లు ఇంకో సెక్యూరిటీ అతని కేసి చూశాను. అతనూ అదే సమాధానం చెప్పాడు. కాసింత దూరములో ఉన్న స్కూల్ సిబ్బంది వారూ అదే మాట చెప్పారు.

కానీ నా మనసు ఊరుకోబుద్ధి అవలేదు. ఏమి చెయ్యాలో తోచలేదు. ముందు చూస్తే - ఆ ఏడుస్తున్న అమ్మాయి. ప్రక్కన చూస్తే - వద్దంటున్న సెక్యూరిటీ, స్కూల్ సిబ్బంది. ఏదో ఒకటి చెయ్యాలనిపించింది. ఏమి చెయ్యాలా అని ఆలోచించాను. ఇద్దరికీ / ఇరువైపులా - ఈ పద్ధతి బాగుంది అనే ఐడియా కోసం ఆలోచించాను.

చప్పున స్పురించింది. వావ్! వాటే ఐడియా సర్జీ.. అని నన్ను నేనే అనుకున్నాను.

ఐడియా వర్క్ అవుతుందా? అని ఒకసారి ఆలోచించా.. బాగుంది అని అనుకున్నాక - ఆ సెక్యూరిటీ వారి వద్దకి వెళ్లాను.  వారితో " నేను ఆ అమ్మాయితో మాట్లాడవచ్చా?.. ఆ అమ్మాయి తో మాట్లాడి, వాళ్ళ నాన్న మొబైల్ నంబర్ తీసుకొని, నా మొబైల్ తో, వాళ్ళ నాన్నకి కాల్ చేసి, ఇలా మీ అమ్మాయి మీతో ఏదో మాట్లాడాలంట.. వెంటనే కాల్ చెయ్యమని చెప్పింది.. అని వాళ్ళ నాన్నకి చెబుతాను. ఆయన మీ స్కూల్ కి ఫోన్ చేస్తాడు.. ఇలా చేస్తే మీకు ఏమీ ఇబ్బంది లేదు కదా?.." అని అడిగాను.

వాళ్ళు ఓకే అన్నారు. వెంటనే అమ్మాయి వద్దకి వెళ్లి, వాళ్ళ డాడీ మొబైల్ నంబర్ తీసుకున్నాను.

దూరముగా వెళ్లి కాల్ చేశాను. ఆయన ఫోన్ తీయగానే " మీ అమ్మాయి (ఫలానా గల పేరు)  రెసిడెన్షియల్ స్కూల్ కి వచ్చాను నేను. తను ఏదో మీతో మాట్లాడాలని ఉందంట.. ఏడుస్తున్నది. మీరు వెంటనే - స్కూల్ రిసెప్షన్ కి కాల్ చెయ్యండి.." అన్నాను. సరేనండీ. అని చెప్పేసి, ఆ రిసెప్షన్ కి కాల్ చేశారు.

ఆ అమ్మాయి వాళ్ళ డాడీతో ఒక ఐదు నిమిషాలు మాట్లాడింది. ఇక తను హ్యాపీ.. ఒకచిన్న పని వల్ల అక్కడ అందరూ హ్యాపీనే!. ఎవరి రూల్స్ వారివి.. ఎవరి పని వారివి. ఎక్కడా భంగం రాలేదు. స్కూల్ సిబ్బందికీ ఇబ్బంది లేదు. వచ్చింది ఇన్ కమింగ్ కాల్ కాబట్టి. ప్రైవేటు సెక్యూరిటీ వాళ్ళు - వాళ్ళ డ్యూటీ వాళ్ళు చేశారు. నా డ్యూటీ (?) నేను చేశాను. నేను చేసిన చిన్న సాయం - నాకూ బోలెడంత సంతృప్తిని ఇచ్చింది. ఆ అమ్మాయికీ పని జరిగింది. మొత్తానికి అందరూ ఫుల్ ఖుష్..

అక్కడ నాకు వచ్చిన పని ముగిసింది. ఇక నేనూ అక్కడి నుండి బయలుదేరాను.

వచ్చాక ఆలోచిస్తే - మరొక ఐడియా వచ్చింది. అది చాలా ఈజీ.

ఎలాగూ కార్పోరేట్ స్కూల్స్ కాబట్టి, రిసెప్షన్ లో ఇద్దరు ఎలాగూ ఉంటారు. ఒక STD PCO పెట్టేసి, సర్వీసింగ్ చార్జెస్ తీసుకుంటే సరి. రోజుకి కనీసం యాభై కాల్స్ అయినా ఈజీగా అవుతాయి. యాభై కి రెండురూపాయల సర్వీస్ చార్జ్ అనుకున్నా వంద రూపాయలు ఈజీగా వస్తాయి. పేరంట్స్ ఇద్దరి నంబర్స్ కి మాత్రమే కాల్స్ చేసేలా రెండు నంబర్స్ కి మాత్రమే కాల్స్ చేసేలా ఏర్పాటు చేస్తే - బాగుంటుంది. ఇలా పేరంట్స్ వద్ద నుండి లిఖిత పూర్వకముగా హామీ తీసుకోవాలి. అలా ఇచ్చిన వారికి మాత్రమే కాల్స్ చేసేలా చేస్తేనే బాగుంటుంది. ఈ కాల్ బిల్స్ నెలనెలకీ విద్యార్ధి వద్ద నుండి వసూలు చేస్తే సరి. 

Thursday, August 23, 2012

Friday, August 17, 2012

Friday, August 10, 2012

Sunday, August 5, 2012

సార్! మీ నాలుగు రూపాయలు..

నిన్న రాత్రి "ఈగ" సినిమాకి వెళ్లాను. ముందే ఒకసారి చూశాను.. ఇప్పుడు ఇంకొకరి కోసమనీ వెళ్లాను. సినిమా థియేటర్ వద్దకి వెళ్ళగానే టికెట్స్ తీసుకున్నాను. నా మోటార్ సైకిల్ ని పార్కింగ్ లో పెట్టడానికి వెళ్లాను.

అక్కడ నా మోటార్ సైకిల్ ని పార్కింగ్ చేసి, టోకెన్ తీసుకున్నాను. పార్కింగ్ అద్దె ఎంత అని అడిగి పది రూపాయల నోట్ ఇచ్చాను. అక్కడ మోటార్ సైకిల్ పార్కింగ్ ఖరీదు ఆరు రూపాయలు. నేనిచ్చిన పది రూపాయలకి చిల్లర లేదు అన్నాడు అక్కడ పనిచేస్తున్న అబ్బాయి. "సార్! మీ దగ్గర చిల్లర ఉంటే ఇవ్వండి.." అన్నాడు. 

"నా దగ్గర చిల్లర అంటే ఇదే - ఈ పది రూపాయలు. అంతే గానీ కాయిన్స్ అంటూ ఏమీ లేవు.." అని చెప్పాను. 

"నాదగ్గర కూడా చిల్లర లేదు సార్! ఇప్పటికే ముగ్గురికి చిల్లర ఇవ్వాలి నేను. మీరు నాలుగో వ్యక్తి.." అన్నాడు ఆ అబ్బాయి. 

"ఓహ్!.. అలాగా! ఒక పని చెయ్! సినిమా ఇప్పుడే స్టార్ట్ అయినట్లుంది. మొదటి నుండీ చూడాలి. నేను మొన్న చూసినప్పుడు పావుగంట సినిమా మిస్ అయ్యాను. మేము లోపలి వెళుతున్నాము. నీ దగ్గర చిల్లర అంటూ వస్తే - ఆ మోటార్ సైకిల్ ట్యాంక్ జిప్ కవర్లో ఆ నాలుగు రూపాయలు పెట్టేసేయ్! షో అయ్యాక నీవు లేకున్నా నేను - ఆ చిల్లర అమౌంట్ ని తీసుకుంటాను.." అన్నాను. 

ఆ అబ్బాయి సరే అని అన్నాడు. కానీ నాకు ఆ అబ్బాయి అలా  పెడతాడు అన్న నమ్మకం ఏమాత్రం లేదు. పోనీలే! నాలుగు రూపాయలు అని అనుకున్నాను. 

సినిమాని బాగా ఎంజాయ్ చేశాను. సినిమా ముగిశాక నా బండి వద్దకి వచ్చాను. నా బండి తీస్తుండగా - ఆ పార్కింగ్ అబ్బాయి నా దగ్గరికి వచ్చాడు. 

"సార్! మీరు చెప్పినట్లే మీకివ్వాల్సిన చిల్లర డబ్బులు - నాలుగు రూపాయలు మీ బండి ట్యాంక్ కవర్లో పెట్టాను.." అన్నాడు. 

తను చెప్పింది నిజమా అని బండి తీస్తూ, ఒకచేత్తో ట్యాంక్ కవర్ లో చేయి పెట్టాను. నిజమే! తను అన్నట్లు అందులో రెండు రెండురూపాయల కాయిన్స్ ఉన్నాయి. వాటిని తీశాను. ఆ అబ్బాయికి టిప్ గా ఇచ్చేసి ఉంచేసుకోమన్నాను. 


నాలుగు రూపాయలే కదా! అని వదిలేయవచ్చును. అలా చేస్తే ఆ డబ్బులు బాగా రుచించవు. అతని డ్యూటీ ఇక సరిగా చెయ్యకపోవచ్చును కూడా. ఇలా టిప్ గా ఇస్తే - మరింత బాధ్యతగా ఉంటాడు.. అనుకొని, అతనికి టిప్ గా ఇచ్చాను. ఈ నాలుగు రూపాయలు చిన్న మొత్తం అయినా అతనికి చాలా ప్రేరణగా ఉంటుంది అనుకొని అలా చేశాను.  

Thursday, August 2, 2012

రాఖీ పూర్ణిమ శుభాకాంక్షలు


సోదర సోదరీమణులకు ఆప్యాయతల, అనురాగాల రాఖీ పండగ శుభాకాంక్షలు. 
ఈ రాఖీ మీలో క్రొత్త ఉత్తేజాన్ని, సంతోషాన్నీ కలుగజేయాలని కోరుకుంటున్నాను. 

Good Morning - 113


Wednesday, August 1, 2012

ఆలయ నిర్మాణం - చందా

మాదగ్గర ఒక గుడి కట్టాలని అనుకున్నారు. నిజానికి ఒక మూలగా గుడి కట్టి, మిగతా అంతా రెండు అంతస్థులుగా స్లాబ్ పోసేసి, ఉంచేస్తే అందులో సంవత్సరానికి ఒకసారి  జరిపే బోనాల జాతర జరుపుకోవచ్చును, అలాగే మిగతా రోజుల్లో చిన్న చిన్న శుభకార్యాలని జరుపుకోవచ్చును అని ఆలోచన. ఆ స్థలములో మా ఇంటివాటా సగం విరాళం.

చందాలు పోగేసి, ఆరు లక్షల ఖర్చుతో అలాని రెండు విధాలుగా వాడుకోవాలని అనుకున్న ఆ స్థలములో కేవలం గుడి మాత్రమే వచ్చేలా కట్టేశారు. కాని ఒక ముఖ్య విషయం మరిచారు. 

దాదాపు మూడు వందల గజాల స్థలములో, ఎపుడో ఒకసారి జరిగే ఉత్సవానికి గుడి కట్టే బదులు కొంత స్థలములో గుడిలా ఆర్భాటముగా కట్టి, మిగతా స్థలములో చిన్న చిన్న కార్యక్రమాలు చేసుకునేలా హాల్ కట్టిస్తే, ఇటు ఆ గుడికి ఆదాయమూ, ఉత్తిగా ఉండకుండా పబ్లిక్ ఆ స్థలములో కనిపించేలా ఉంటుందనీ, చిన్న, పేదవారికి వారి వారి కార్యక్రమాలని అందులో జరుపుకోవటానికి వీలుగా ఉంటుందనీ, ఆలయ పూజారికీ వెసులు బాటుగా ఉంటుందనీ అనుకున్నా, ఆచరణలో విఫలం అయ్యింది. ఈవిషయం గుర్తు చేసినా వారి మాట ఎవరూ వినలేదు. దూరాలోచన లేనివారి ఉన్నత పదవులని అలంకరిస్తే ఎలా ఉంటుందో చెప్పటానికి ఇదో చక్కని ఉదాహరణ. 

మొత్తం గుడి కట్టేశారు. పంతులునీ నెలకి రెండువేల జీతంకి మాట్లాడి, ఏర్పాటు చేశారు. ఇక్కడి దాకా సాజానువుగా సాగిన కార్యక్రమాలు ఇక కష్టముగా తోచాయి. మామూలుగా ప్రతి శనివారం రద్దీగా ఉండే హనుమాన్ ఆలయాలకి, మరో వారం దాకా అంతగా భక్తుల రాకపోకలు ఉండవు. ఇక కాళికా ఆలయాలకి ఇక కష్టమే!. సాధారణముగా ఈ కాళికా దేవాలయాలకి ఒకసారి పూజలు మొదలయ్యాక మధ్యలో ఆపరాదు. అమ్మవారికి రోజూ నైవైద్యం సమర్పణ తప్పదు. అలా చెయ్యని రోజున ఇక ఆ శక్తి ఆగ్రహానికి గురి అవుతారు అంటే అందరూ అస్సలు నమ్మలేదు. 

చేతిలో నిధుల లేమి వల్ల మెల్లమెల్లగా పూజా కార్యక్రమాలు ఆగిపోయాయి. గుడిపూజారికి జీతం ఇవ్వటానికీ, ధూప దేప నైవేద్యాలకీ డబ్బు లేకుండా అయ్యింది. మెల్లమెల్లగా ఆలయ కమిటీ వారికి కష్టాలు మొదలయ్యాయి. అయినా నిర్లక్ష్యం. ఒకసారి శక్తి  ప్రభావం అంటే తెలిసొచ్చింది. 

ఆలయ కమిటీ అధ్యక్షుడి ఎదిగిన ఇద్దరు అమ్మాయిలూ ఒకేసారి, ఒకే త్రాడుకి ఆత్మహత్య చేసుకున్నారు. .. .. ... ... ఇక ఆ సంఘటన తరవాత ఆ గుడి నిర్వహణ లోపం వల్ల ఎంత పొరబాటు చేశామో తెలిసొచ్చింది. ఇక ఇలా కాదనుకొని, ఏమి చెయ్యాలో చర్చలు మొదలెట్టారు. 

మనదగ్గర చర్చలు మొదలెడుతారు, కానీ అవి వెళ్లవలసిన దారిలో కాకుండా ప్రక్కత్రోవ పడుతుంటాయి ఎప్పుడూ. ఇక్కడ కూడా అలాగే జరిగంది. 

ఎన్నిరోజులయినా చర్చలు ఎడ తెగవు. అన్నీ మధ్యలోకి వచ్చి ఆగుతున్నాయి. కొన్ని నిర్ణయాలు తీసుకున్నారు. నన్నూ ఒక ఆలోచన చెప్పమన్నారు. నిజానికి ఇలాంటి బాధ్యతలు అంటే నాకు అంతగా ఇష్టం ఉండవు. అయినా నావైపు నుండి ఆలోచన మొదలెట్టాను. 

కొద్దిరోజుల్లో ఒక చక్కటి ఆలోచన వచ్చింది. అది అందరికీ అన్ని విధాలుగా లాభమే. ఎన్ని లెక్కలు వేసినా ఇదే సబబుగా తోచింది. ముందుగా ఆచరణలోన పెట్టేశాను ఒంటరిగా. కొద్ది నెలలు అలాగే చేశాను. చాలాబాగా అనిపించింది. ఒకరోజున ఆలయ కమిటీ వారికి ఈ ఆలోచనని చెప్పాను. 

మనదాంట్లో కాస్త ఆర్థికముగా కలిగి ఉండీ, దైవ భక్తి ఉన్నవారు కనీసం ముప్ఫై మంది అయినా తేలికగా దొరుకుతారు. వారు ప్రతినెల వందరూపాయలు ఇస్తే, వారి పేరు, కుటుంబ సభ్యుల గోత్రనామాల మీద వారు కోరిన నెలలోని ఒకరోజున వారి పేరు మీద ఏదైనా అర్చన చేసి, కాసింత ప్రసాదముగా ఇస్తే అందరికీ మంచిది అని చెప్పాను. 

ఇలా చేస్తే ఉండే లాభాలు అంతా ఇంతా కాదు.. చాలానే ఉన్నాయి. 

1. ఆ గుడిలో రోజూ ఏదో పూజ జరుగుతూ కాసింత సందడి సందడిగా ఉంటుంది. 

2. ఎవరో ఒకరి గోత్రం పేరు మీద అర్చన జరుగుతుంది కాబట్టి ఆ కుటుంబం వారికి శుభం జరుగుతుంది. 

3. వారికి వీలున్న ఒకరోజున అలా అర్చన చేయిస్తే, ఆరోజున వారు వీలు చేసుకొని వెళతారు. ఈ పూజ అరగంటలో అయిపోతుంది. నాది - నెలలో వచ్చే మొదటి శుక్రవారం రోజున మా కుటుంబం పేరు మీద అర్చన ఉంటుంది. 
   
4. పూజారికీ కాసింత పని ఉంటుంది. రోజూ గుడికి వస్తాడు. దేవాలయాన్ని శుచిగా ఉంచుతాడు.  

5. రోజూ పూజలు ఉంటాయి కాబట్టి దేవాలయానికి భక్తుల రాకపోకలు బాగుంటాయి. అలా ఆర్ధిక అభివృద్ధి జరుగుతుంది.  

6. పూజారీ ఖాళీగా ఉండకుండా ఏదో వ్యాపకం కలిపించినట్లవుతుంది. ఏదో ఊరికే జీతం తీసుకుంటున్నాను అన్న భావన తన మనసులోకి రాకుండా ఉంటుంది. 

7. రోజూ గుడిలో పూజలు జరగటం వల్ల చుట్టుప్రక్కలవారికీ అంతా మంచే జరుగుతుంది. 

8. సభ్యులు ఇచ్చేది వందరూపాయలు ఊరికే అలా దానముగా ఇస్తున్నాము అన్నట్లు కాకుండా ఉండేందుకై, వారి పేరు మీద అర్చన చేస్తున్నారు కాబట్టి ఆ అర్చన ఫలితం వారు పొందుతారు. 

.. ఇలా అన్నిరకాలుగా అందరికీ లాభం ఉంటుంది అని వివరించాను. ఈ ఐడియా బాగుందని చాఆమంది ఇలాగే పూజ మొదలెట్టారు. 
Related Posts with Thumbnails